Vrijwilliger bij Ommekeer aan het woord : Freia

Voor ik vrijwilliger werd bij Ommekeer heb ik vrijwilligerswerk gedaan op verschillende plaatsen. In de periode dat ik actief was bij Welzijnsschakel Lede ben ik in contact gekomen met de werking van Ommekeer en zo heb ik mijn weg naar hier gevonden.  Ik werk vooral graag samen met de kinderen.  In onze kinderclub kunnen de kinderen knutselen, gezelschapsspellen spelen of lezen. Die leuke enthousiaste momenten met de kinderen geven mij veel voldoening.  Ik heb het gevoel dat iedereen hier gelijk behandeld wordt. Voor mij is die sfeer van gelijkwaardigheid heel belangrijk om mijn vrijwilligerswerk te kunnen doen.  Ik kom ook meer buiten, onder de mensen en dat geeft veel voldoening.   Ik kom hier in contact met veel verschillende mensen en dat vind ik heel leerrijk voor mezelf.  Het is voor mij ook belangrijk dat mensen meer bewust worden van armoede in Erpe-Mere.  Veel mensen denken nog steeds dat mensen in armoede het zelf zoeken en zelf verantwoordelijk zijn voor wat hen overkomt.   Het organiseren van inleefweken waar mensen uit de middenklasse proberen rond te komen met een te laag inkomen en de samenwerking met de scholen rond armoede is voor mij heel belangrijk. 

Vrijwilliger bij Ommekeer aan het woord : Frida

Enkele jaren geleden al hoorde ik over Ommekeer langs  Jos en Linda die ook actief zijn de parochie. Vanuit de verontwaardiging dat armoede hier nog zo prominent aanwezig was zijn mijn man en ik financieel beginnen steunen. Bijna 60 jaar geleden had ik in de Gentse Studentenparochie meegewerkt aan ‘Sociale Hulp’ om mensen in kritische situaties op te vangen. Ik heb daar zeer veel geleerd over het sociaal en politiek beleid en over mezelf. Actief meewerken in Ommekeer Mere is een goed jaar geleden begonnen met tolken voor vluchtelingen en meepraten over onderwijs (ik heb 33 jaar les gegeven in hoger middelbaar). Daarnaast begeleid ik nog Syrische vluchtelingen die nu in Zottegem wonen. Het lot van vluchtelingen ligt mij nauw aan het hart: mijn vader is op de vlucht naar Frankrijk in 1914 geboren, zijn moeder verdiende er de kost als naaister en zijn vader sneuvelde eind oktober 1918. Mijn grootmoeder is altijd mensen blijven helpen omdat zij ook hulp kreeg van “wildvreemden” toen het nodig was. Vrijwilliger zijn bij Ommekeer dwingt me om buiten te komen en onder de mensen te zijn. Het geeft me veel voldoening en belet me te piekeren over de “kwalen van de ouderdom”.

Armoede kunnen we alleen samen stoppen! Op onze inspiratiedag van 16 februari hebben mensen uit de hulpverlening, beleidsmensen, medestanders, vrijwilligers met en zonder armoede-ervaring samen uitgewisseld, elkaar geïnspireerd en vanuit hun ervaring gezocht naar oplossingen om armoede in onze gemeente echt aan te pakken.

Het Volledige verslag kan je HIER lezen. Een kort overzicht :

De overheid moet op de eerste plaats energie steken in structurele oplossingen. Oplossingen die armoede echt verminderen. Oplossingen die het inkomen verhogen voor een grote groep kwetsbare mensen. We denken dan aan het verhogen van de te lage inkomens bv. leefloon tot een menswaardig inkomen, aan meer betaalbare sociale woningen en het automatisch toekennen van rechten.

Wonen kreeg veel aandacht. Er zijn te grote wachtlijsten. Er moeten meer sociale woningen komen via de verhuurmaatschappij en het sociaal verhuurkantoor. Zolang er onvoldoende sociale woningen zijn, kan de gemeente een huursubsidie voorzien voor mensen die wonen in Erpe-Mere en op de wachtlijst staan. Er moeten ook meer controles komen op de kwaliteit van de woningen.

Investeren in het welzijn van mensen in armoede kwam ruim aan bod.   Er is nood aan een meer verbindende aanpak waarbij de verschillende hulpverleners samen met het gezin op weg gaan.  Werken met een gezinscoach of een betere samenwerking tussen Sociaal Huis, CAW en mutualiteiten (Geïntegreerd Breed Onthaal) zijn mogelijke pistes. Er moeten inspanningen komen om de drempel naar het Sociaal Huis verder te verlagen.  De hulpverlening kan zelf stappen zetten naar mensen in armoede door systematische huisbezoeken bij cliënten of door actief kwetsbare groepen te gaan benaderen. 

Een andere grote uitdaging in onze gemeente is mensen in armoede meer bereiken.  Er moeten meer ontmoetingsplekken komen waar er op een losse manier gepraat kan worden en waar op een respectvolle manier met elkaar wordt omgegaan.  Op die plekken kan er gewerkt worden aan de eerste belangrijke stap: vertrouwen opbouwen.  Concreet denken we aan een sociale kruidenier, sociaal restaurant, ontmoetingsruimte  waar mensen samen dingen doen (spelnamiddag, knutselen, EHBO,…).  Het is belangrijk dat de hulpverlening naar die plaatsen gaat waar mensen in armoede gemakkelijker over de vloer komen.

Mensen met armoede-ervaring spelen een belangrijke rol in de armoedebestrijding. Samenwerken met mensen in armoede, werken vanuit hun krachten en talenten zijn essentieel om mensen terug een menswaardig leven te geven.

We hopen dat deze pistes worden meegenomen in de opmaak van het nieuwe sociaal beleidsplan van Erpe-Mere. Aangezien het succes en het enthousiasme van de deelnemers zullen we in de toekomst onze inspiratiedagen zeker herhalen!

Aan alle deelnemers een dikke merci voor hun betrokkenheid en waardevolle bijdrage!