Door de corona moeten gezinnen in armoede nog meer wikken en wegen als ze naar de winkel gaan. Alles wordt duurder. Ze hebben geen reserves om op terug te vallen. Ze zijn bang voor de toekomst.
“Winkelen is altijd al puzzelen, ik moet nu nog meer op de prijzen letten. Ik voel door de corona dat ik met mijn 50 euro minder kan aankopen. Groenten, fruit,… het is allemaal duurder geworden. Hoe lang gaat dat nog duren? Hoe lang hou ik dat nog vol?”
Basisproducten in de winkels worden duurder : groenten +5% , fruit +10% duurder, vlees +3,3%. (bron: statbel 09/20)
‘Door de corona ben ik mijn werk kwijt. Ik moet het met veel minder doen, maar mijn hoge huur blijft’
Er komt een golf van nieuwe armen (corona-armen) op ons af. Mensen in armoede met flexibele arbeidscontracten leven in onzekerheid. Hun job verliezen betekent minder inkomen met alle gevolgen vandien. Mensen die op de rand van de armoede leven en die hun job verliezen of mensen met technische werkloosheid hebben op hun beurt een hoog risico om in de armoede terecht te komen. Erpe-Mere zal aan deze nieuwe golf niet ontsnappen.
“Door de corona heb ik mijn werk verloren en gaat het heel moeilijk. De kosten blijven binnenkomen: de schoolkosten van september, mijn kind moet naar de logo en ik heb mazout moeten aankopen.”
“Ik ben een alleenstaande mama met 3 kinderen. Door de corona ben ik werkloos geworden. Ik moet het met veel minder doen, maar mijn hoge huur blijft dezelfde. Ik kom met moeite rond. Ik ben gestart met een opleiding via de VDAB. Het is voor ons heel zwaar, maar ik ga geduld moeten hebben.”
Het aantal werklozen is tijdens de corona crisis met 9,2% gestegen in Erpe-Mere. (bron: VDAB april 2020)
Mensen in armoede hebben, net zoals iedereen, nood aan kwaliteitsvol werk met een volwaardig loon. De corona leert ons dat flexibele jobs mensen extra kwetsbaar maakt. Zolang dit niet is gerealiseerd zijn alle initiatieven om de gevolgen van armoede te verzachten welkom – ze zijn echter nooit een doel op zich.
‘Ik leef al jaren in mijn kot’
Mensen in armoede blijven al jaren in hun ‘kot’. De meesten leven al sociaal geïsoleerd, door de corona hebben ze nog minder contacten en komen ze nog minder buiten. Vaak zijn ze chronisch ziek en bang van de hoge kosten moesten ze ziek worden. Ook de hulpverlening wordt door de maatregelen minder toegankelijk en zo krijgen mensen niet altijd op tijd de ondersteuning waar ze recht op hebben.
“We hebben ons de laatste maanden nog meer opgesloten gevoeld. Vooral tijdens de vakantie was het voor de kinderen heel moeilijk. Ze hebben maanden binnen gezeten en uitstappen kunnen we niet betalen. Ik probeer er voor te zorgen dat er zo weinig mogelijk verwachtingen zijn bij de kinderen, we moeten ze zo vaak al ontgoochelen.”
Wat gaat goed?
- De opstart van ‘De Scharnier’, een ruilwinkel voor kinderkledij tot 12 jaar en sociale kruidenier, kan mensen uit hun isolement halen en in contact brengen met de hulpverlening. We juichen dit laagdrempelig initiatief toe.
- Vanuit de Vlaamse Overheid zal de gemeente fondsen aanvragen om het consumptiebudget voor kwetsbare gezinnen op te trekken via het systeem van de ‘Kadobon Erpe-Mere’. Dit systeem komt ook de middenstand van Erpe-Mere ten goede.
- Tijdens de lockdown was er een grote groep vrijwilligers via het platform ‘Erpe-Mere Helpt’ beschikbaar om mensen te helpen. Er kwamen echter weinig hulpvragen.
Wat kan beter?
- We vragen dat het OCMW systematisch het leefgeld en aanvullende steun optrekt tijdens de corona crisis.
- Met de armoedeorganisaties vragen we al jaren dat de uitkeringen worden opgetrokken tot de armoedegrens, wat in onze ogen een absoluut minimum is.
- We vragen dat het OCMW start met het actief opzoeken van de alleenstaande ouders in onze gemeente en het aanstellen van sociale gidsen die meegaan met mensen naar diensten.
Meer info kan je hier vinden : https://samenarmoedestoppen.org/hulpverlening/
samen armoede stoppen 