samen armoede stoppen

Welzijnsschakel Ommekeer

armoede in Erpe-Mere? Het bestaat!

Menu Armoede
Armoede in Erpe-Mere in cijfers
Armoede en Onderwijs
Armoede en Inkomen & Werk
Armoede en Wonen
Armoede en Gezondheid
Armoede en Mobiliteit
Armoede en Cultuur & Vrije tijd
Armoede en Dienstverlening

naambordArmoede in Erpe-Mere? Het bestaat!

De armoede in de steden is groter en staat daardoor meer in de kijker, maar armoede is ook een realiteit op het platteland, ook een realiteit in Erpe-Mere! Armoede in onze gemeente is niet altijd zichtbaar, er wordt vaak gesproken over verborgen armoede. Het gaat hem om gezinnen die min of meer geïsoleerd wonen tussen andere dorpsbewoners. Dit remt groepsvorming af, er is minder contact met lotgenoten.

Heel wat inwoners in onze gemeente hebben een verhoogd risico om in de armoede terecht te komen ( Bekijk de armoede indicatoren voor Erpe-Mere ) :

Moeten leven met een beperkt inkomen!

Mensen die leven van een vervangingsinkomen hebben meer kans om in de armoede terecht te komen. 12% van bevolking op actieve leeftijd in onze gemeente krijgt een werkloosheidsuitkering. Een deel van onze inwoners staat op invaliditeit, weduwepensioen of andere uitkering. Heel wat van die mensen moeten knokken om te overleven op dit vervangingsinkomen.

Op pensioen… niet altijd een rustige oude dag!

65plussers hebben een groter risico om in de armoede terecht te komen. Voor de toekomst verwacht men een blijvende daling van de bevolking. Jonge mensen vertrekken, terwijl boven de 65 jaar een grote stijging wordt verwacht. Tegen 2010 zullen 20% van de inwoners van onze gemeente 65 plussers zijn. Erpe-Mere is aan het vergrijzen!

Alleenstaande ouders met of zonder kinderen

In Erpe-Mere wonen er 851 alleenstaanden (16% van de familiekernen) met kinderen en 1,772 alleenstaanden zonder kinderen. Moeten leven van één inkomen, vooral als je kinderen hebt, verhoogt sterk het risico op armoede.

Wonen is een probleem op het platteland

De meeste mensen in armoede moeten gedwongen een woning huren. De kwaliteit van die woningen is laag. De huurmarkt is heel klein,amper 14% van de woningen, en het aantal sociale woningen,amper 3% van de woningen, is heel beperkt. Wonen in Erpe-Mere is voor mensen in armoede bijna niet meer mogelijk. Heel wat mensen in armoede zoeken dan ook hun weg naar Aalst, waar er meer sociale voorzieningen zijn.Het comfort van de woningen in onze gemeente is laag. Zo hebben heel wat gezinnen geen centrale verwarming (40% van de inwoners tussen 31 en 40 jaar). Hetzelfde zien we in mindere mate met badkamer en toilet.

Minder sociale voorzieningen en minder toegang tot die voorzieningen

Mensen die leven in armoede in Erpe-Mere hebben minder toegang tot sociale voorzieningen dan in de stad.Meestal blijft dat beperkt tot het OCMW en de mutualiteit. De drempel naar het OCMW is groot omdat een grotere sociale druk bestaat. In Erpe-Mere hebben we dan ook een groot probleem van onderbescherming.

Er is veel vervoersarmoede

Er is onvoldoende openbaar vervoer. De afhankelijkheid van openbaar vervoer is groter en het aanbod is kleiner. Dat verhoogd het risico op isolement. Heel wat mensen in armoede kunnen niet anders dan een groot deel van hun budget uitgeven aan een auto, willen ze kunnen buiten komen.  We spreken over een “gedwongen” autobezit.

Vroegere sociale netwerken verbrokkelen

De typische onderlinge verbondenheid van de inwoners van het platteland vervagen. Mensen uit de stad gebruiken het dorp nu als woonplaats. Het wordt moeilijker nieuwe sociale contacten van wederzijdse hulp en solidariteit uit te bouwen. Anderzijds doen mensen in armoede er alles aan om hun armoede naar de buitenwereld te camoufleren, vanwege een gevoel van schaamte.